മങ്ങിയ ഇരുൾപാടിനുള്ളിൽ
കലങ്ങി ഒഴുകുന്ന അമാവാസി .
ഇന്നു ഞാനാകുന്നു അമാവാസി .
മണ്ണിനുൾത്തടങ്ങളെ ഭേദിക്കും
കാലത്തിൻ കരിങ്കിളി .
നാദഗന്ധങ്ങളേറെ ഒഴുകും പുഴ പോലെ
ഹൃത്തടത്തിൽ വീഴുമേതോ പവിഴം പോലെ
അന്തരാളങ്ങളേയേറെ കീറി വലിക്കുന്നിന്നേതോ
പ്രണയത്തിൻ ഗ്രീഷ്മതപം .
ഇന്നു ,
സൂര്യൻ മാഞ്ഞതറിഞ്ഞീല
നിലാവിന്റെ പെരുമഴ വീണതറിഞ്ഞീല
സന്ധ്യതൻ ചുവപ്പായ് ഉള്ളിടം കീറുന്നേതോ
ജലരേഖതൻ പൂർവ്വസ്മൃതി .
ഇന്നു വേവുമിടം നീല കലർന്നൊരു ഹരിതവനം .
ഇന്നു ഭൂമിയുടെ ചുണ്ടനക്കങ്ങളിൽ
നിന്നെനിക്കൊരു രക്തവീണ .
മണ്ണിന്റെ നാഭിയിൽ നിന്നൊരു നീല ജലാശയം .
ജലാശയങ്ങളിൽ നിന്നൊരു വാൾമുന.
വാൾമുനയിൽ കുരുക്കുന്നേതോ
അന്തരാളം കറുപ്പിക്കുന്നൊരു -
വെളുത്ത കവിത .
