അറിയാതെ ,തനിച്ചിരിക്കവേ
മിഴികളില് തീര്ത്ത അല കടലാല്
മുങ്ങി താഴുന്നു ഇന്നു ഞാന്
കാരണമെന്തെന്നറിയാതെ.
പറയാന് കൊതിച്ച മൊഴികളിലേറെയും
കൌതുകങ്ങളുണ്ട് ഈ ഇളം മനസ്സിനു.
വിതുമ്പുന്ന സങ്കീര്ത്തനങ്ങളിലൂടെ
ശോകാര്ദ്രമാം ത്രിസന്ധ്യ പോല് വിരിയവേ
ദാഹിച്ചലയുന്നു നിന് ഓര്മ്മകള് തേടി
ഈ മണ്തരികള്ക്കിടയിലൂടെ ഉരുകുന്ന വേദനയോടെ.
കണ്ടുവോ നീ എന് പൊന് പൂവിന് ജാലകം
നിനക്കായ് തുറന്നു വെയ്ക്കുന്നു എന്നും.
ദൂരെയേതോ പൊയ്മുഖം കണ്ടു ഞാന്
നിലാവില് ഞാന് സുഗന്ധം ചാലിക്കവേ.
കവിതയായ് ഒഴുകുന്നു ശലഭങ്ങളായ് നിന്നില്
അത്രമേല് സ്നേഹിച്ച ഒരാത്മാവിനെ പോലെ.
No comments:
Post a Comment